"Dinleyin!"
Kitabın adı bile yansıtıyor şairin tarzını. Hep bir başkaldırı, isyan var şiirlerinde Mayakovski'nin ve bunu çok güzel yapıyor. Öylesine karşı çıkmıyor, sağlam duruyor. Zaten "futurist" sayılan şair (futurist: eskinin reddini savunmak) var olan kuralları yıkmış, intiharından önce bir çok kişi derinden etkilemiş. Ben "Alın" ve "Fakat Yine De" şiirlerini çok beğendim. Özgüvenine hayran kaldım.
Fakat Yine De
Cadde çöktü burnu gibi frengilinin
Nehir- bir şehvet çılgını, salyalar içinde yayılan.
En küçük yaprağına dek savrulup giysilerini,
edepsizce serildi bahçeler Temmuz ayında.
Bu alana çıktım,
yakılmış bir semti
giydim başıma boz bir peruk gibi.
İnsanlar dehşet içinde- ağzımdan benim taşmakta.
Çignenmemiş bir çığlığın ayak sesleri.
Ama beni kınamazlar, bana sövmezler,
peygamber gibi, çiçeklerle döşerler benim izimi.
Tüm bunlar, bu çökük burunlular, bilirler:
ben- sizin şairinizim.
Meyhane gibi, ürkerim sizin korkunç mahkemenizden!
Yanan yapılar arasından beni sadece
orospular, kutsal bir şeyce, taşırlar eller üzerinde
ve Tanrıya gösterirler aklanmalarına bir kanıt diye.
Ve Tanrı kitabımın üzerinde ağlamaya başlar!
Söz değil bunlar-kramplar ulanan ardı ardına;
ve koltuğumda şiirlerinle benim göklerde koşar,
soluk soluğa okuyacaktır bunları tanıdıklarına.
Vladimir Mayakovski
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder