Pablo Neruda'nın bu kitabını anlatmanın pek bir anlamı yok. Alın, okuyun diyeceğim sadece. Dili yalın, harika. Düşünceleri cesur. Harika bir adammış Pablo Neruda orası kesin. Babasının "bizim soyadımızı şiir ile kirletme. Şiir yazma" demesine aldırmamış Pablo. Gitmiş soyadını değiştirmiş aslında Çek soyadı olan Neruda'yı almış ve hiç durmamış. Benim beğendiğim bir şiiri paylaşacağım sadece size. Boşlukları siz doldurun..
Deniz Kızı ile Sarhoşların Masalı
Bütün herifler içerdeydi
girdiğinde o çırılçıplak.
herifler içiyordu, ona tükürmeye başladılar
daha yeni çıkmıştı nehirden, bir şey anlamıyordu
yolunu yitirmiş bir denizkızıydı
küfürler aktı parıldayan teninde
açık saçık sözler yağdırdılar altın memelerine
ağlamadı çünkü bilmiyordu ağlamayı
çıplaktı çünkü bilmiyordu giysileri
dağladılar gövdesini sigaralar, yanık mantarlarla
yuvarladılar neyhanede kahkahalar atarak
konuşmadı çünkü bilmiyordu konuşmayı
uzak bir aşkın rengindeydi gözleri
kolları ikiz safirlerdi
dudakları titriyordu mercan ışığında
sonunda çıkıp gitti kapıdan
güçbela girdiği nehirde tertemiz oldu.
yağmurda beyaz bir taş gibi pırıl pırıl yine
yüzde bakmadan arkasına
yüzdü hiçliğe, yüzdü ölümüne.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder